-
1 mountain
(a high hill: Mount Everest is the highest mountain in the world; ( also adjective) a mountain stream.) fjell- mountain bike
- mountain plateau
- mountain range
- mountain ridge
- mountaineer
- mountaineering
- mountainous
- mountain-side
- mountain-top
- make a mountain out of a molehillberg--------fjellsubst. \/ˈmaʊntɪn\/, \/ˈmaʊntən\/( også overført) berg, fjella mountain of evidence massevis av bevismove mountains eller remove mountains flytte fjell -
2 rock
I rok noun1) ((a large lump or mass of) the solid parts of the surface of the Earth: The ship struck a rock and sank; the rocks on the seashore; He built his house on solid rock.) stein(masse), klippe, skjær, fjell2) (a large stone: The climber was killed by a falling rock.) stein3) (a type of hard sweet made in sticks: a stick of Edinburgh rock.) peppermyntestang•- rockery- rocky
- rockiness
- rock-bottom
- rock-garden
- rock-plant
- on the rocks II rok verb1) (to (cause to) swing gently backwards and forwards or from side to side: The mother rocked the cradle; This cradle rocks.) gynge, vogge2) (to swing (a baby) gently in one's arms to comfort it or make it sleep.) lulle, vogge3) (to shake or move violently: The earthquake rocked the building.) ryste, skake•- rocker- rocky
- rockiness
- rocking-chair
- rocking-horse
- off one's rocker III rok((also rock music) music or songs with a strong, heavy beat and usually a simple melody: She likes rock; ( also adjective) a rock band.) rock(emusikk); rocke-bergart--------fjell--------klippe--------stein--------steinmaterialeIsubst. \/rɒk\/1) ( også overført) klippe, fjell2) fjellgrunn3) kampestein, småstein (amer. og austr.)4) ( geologi) stein, bergart5) skjær6) ( britisk) sukkerstang, polkagris7) (amer., slang) diamant, edelsten8) ( slang) gryn, spenn9) ( narkotika) crackas firm as (a) rock stø som fjell, klippefastbe on the rocks være ødelagt, ha havarert, være mislykket, ha gått i stykkerekteskapet deres har gått i stykker stå på bar bakke, være helt ribbetbetween a rock and a hard place mellom barken og vedenget one's rocks off (vulgært, om menn) få tømt seg, få orgasmego on the rocks havarere, gå i stykkerhave rocks in one's head være stokk dumon the rocks ( om drink) med is• I'd like a whisky on the rocks, pleasejeg tar en whisky med is, takkpile up the rocks tjene rått med penger, håve inn pengerrun upon the rocks ( også overført) gå på grunn, lide skipbruddsee rocks ahead oppdage\/ane skjulte farersolid as a rock klippefast, stø som fjellIIsubst. \/rɒk\/se ➢ rock 'n' roll, 1IIIsubst. \/rɒk\/1) gynging, vugging2) ( historisk) håndrokk, teinIVverb \/rɒk\/1) gynge, vugge, bysse2) ( også overført) ryste, sjokkere, sette i bevegelse3) rocke, spille rock, danse til rockemusikk4) lulle5) ( gruvedrift) riste, vaskerock along (amer., hverdagslig) stå pårock the boat ødelegge alt sammen, forstyrre freden\/balansenrock with laughter riste av latter -
3 mount
(a mountain: Mount Everest.) fjell (i stedsnavn)berg--------fjell--------montereIsubst. \/maʊnt\/(litterært, i navn) berg, fjellMount Etna EtnaMount Sinai Sinai(berget)IIsubst. \/maʊnt\/1) forklaring: kartong, papir e.l. til oppklebing2) ridehest3) ( spøkefullt) sykkel4) ( filateli) (frimerke)hengsel5) montering, innfatning, innramming, beslag6) ( for mikroskop) objektivglass7) ( militærvesen) affutasje, (kanon)lavett, stativIIIverb \/maʊnt\/1) gå oppover, løpe oppover, bestige, stige oppstige\/gå opp trappen2) ( også mount on) plassere, anbringe3) hjelpe i salen, skaffe hest til, stige til hest4) montere, arrangere5) klebe inn, sette inn i album6) innfatte7) preparere8) sette opp, iscenesette9) ( militærvesen) sette i verk, iverksette10) ( militærvesen) være bestykket medmount guard stille (seg) på vakt, gå på vakt, troppe på vakt holde vakt, stå vakt, gå vaktmount guard over holde vakt over ( overført) våke over, beskyttemount the breach gå i bresjenmount up stige, voksemount to one's head gå en til hodet -
4 alpine
-
5 foothill
noun (a small hill at the foot of a mountain: the foothills of the Alps.) ås ved foten av et fjellsubst. \/ˈfʊthɪl\/lavberg, kolle (ved foten av høyere fjell) -
6 mountainous
adjective (full of mountains: The country is very mountainous.) med mange fjell, fjellfylt, berglendtadj. \/ˈmaʊntɪnəs\/berglendt, fjell-lendt -
7 Rock
I rok noun1) ((a large lump or mass of) the solid parts of the surface of the Earth: The ship struck a rock and sank; the rocks on the seashore; He built his house on solid rock.) stein(masse), klippe, skjær, fjell2) (a large stone: The climber was killed by a falling rock.) stein3) (a type of hard sweet made in sticks: a stick of Edinburgh rock.) peppermyntestang•- rockery- rocky
- rockiness
- rock-bottom
- rock-garden
- rock-plant
- on the rocks II rok verb1) (to (cause to) swing gently backwards and forwards or from side to side: The mother rocked the cradle; This cradle rocks.) gynge, vogge2) (to swing (a baby) gently in one's arms to comfort it or make it sleep.) lulle, vogge3) (to shake or move violently: The earthquake rocked the building.) ryste, skake•- rocker- rocky
- rockiness
- rocking-chair
- rocking-horse
- off one's rocker III rok((also rock music) music or songs with a strong, heavy beat and usually a simple melody: She likes rock; ( also adjective) a rock band.) rock(emusikk); rocke-bergart--------fjell--------klippe--------stein--------steinmaterialethe \/ħəˈrɒk\/Gibraltar(klippen) -
8 rocky
adjective a rocky coastline.) klipperik, fjell-ustøIadj. \/ˈrɒkɪ\/1) full av stein, steinete, steinhard2) fjell-3) problemfylt, vanskeliga rocky road en vanskelig fremtidIIadj. \/ˈrɒkɪ\/vinglete, vaklevoren, ustødig -
9 tip
I 1. tip noun(the small or thin end, point or top of something: the tips of my fingers.) tupp, spiss2. verb(to put, or form, a tip on: The spear was tipped with an iron point.) forsyne med spiss- tipped- tip-top
- be on the tip of one's tongue II 1. tip past tense, past participle - tipped; verb1) (to (make something) slant: The boat tipped to one side.)2) (to empty (something) from a container, or remove (something) from a surface, with this kind of motion: He tipped the water out of the bucket.)3) (to dump (rubbish): People have been tipping their rubbish in this field.)2. noun(a place where rubbish is thrown: a refuse/rubbish tip.) søppelplass- tip overIII 1. tip noun(a gift of money given to a waiter etc, for personal service: I gave him a generous tip.) tips, drikkepenger2. verb(to give such a gift to.) gi tips/drikkepengerIV tip noun(a piece of useful information; a hint: He gave me some good tips on/about gardening.) råd, vink, tips- tip offavfallsplass--------spiss--------tipp--------topp--------toppunktIsubst. \/tɪp\/1) spiss, tipp, tupp, tå, topp, ende2) holk, hylse3) brodd, pigg, odd4) ( på sigarett) munnstykke, tipp, filter5) tåhette, tåbeskytter, tåbeslag6) hælbeslag, hæljern7) ( på tebusk) bladknoppbe something to the tips of one's fingers være noe til fingerspissenefrom tip to toe fra topp til tåhave something at the tip of one's tongue eller have something on the tip of one's tongue ( overført) ha noe på tungenknow something at the tip of one's fingers kunne noe på fingreneIIsubst. \/tɪp\/1) ( britisk) (søppel)fylling, tipp, tømmeplass2) tipping, bikking, vipping, velting3) tippevognrampe4) ( hverdagslig) skittent sted, rotete sted• his room is an absolute tip!IIIsubst. \/tɪp\/1) drikkepenger, driks• no tips!2) ( hverdagslig) hint, råd, vink, tips• take my tip!3) (spes. sport) tipp, tips4) lett slag, lett rapp, prikkinga straight tip et sikkert tips, en pålitelig opplysning en åpenlys advarsela tip from the horse's mouth et stalltipsIVverb \/tɪp\/1) forsyne med spiss, pryde med spiss, sette spiss på, sette tupp på, beslå, sko2) ( om solen) belyse toppen på (et fjell e.l.)3) ( om fyrstikk) dyppe i sats4) ( bokinnbinding) klebe innsidene ble klebet inn, én etter én5) ( hagebruk) knipe av utløpereVverb \/tɪp\/1) vippe, tippe, bikke2) ( om båt) legge seg over, krenge3) velte over ende, tippe over ende4) helle (ut), hvelve ut (av), tippe (ut), tømme (ut)5) laste (ut) av, lesse av, lossetip one's hand (amer., hverdagslig) (komme til å) avsløre sine hensiktertip one's hat lette på hatten, hilsetip out helle (ut), hvelve ut (av), tippe (ut), tømme (ut)tip over velte over ende, tippe over ende, kantretip the balance eller tip the scales være tungen på vektskålen, være den avgjørende faktor, være utslagsgivendetip up vippe opp, slå oppvelte, vippe over endeVIverb \/tɪp\/1) banke lett, klappe, prikke, røre ved, streife ved, sneie2) ( hverdagslig) gi, rekke• tip me your hand!3) ( hverdagslig) gi drikkepenger, tipse4) ( hverdagslig) tippe, gjette, anslå5) ( hverdagslig) gi et vink, tipse, varsku, advare, varsletip someone off ( hverdagslig) advare noen (i forveien), gi noen et hint\/vink, tipse noentip someone the wink (britisk, hverdagslig) gi noen privat informasjon -
10 alp
-
11 bald
bo:ld1) ((of people) with little or no hair on the head: a bald head; He is going bald (= becoming bald).) (flint)skallet2) ((of birds, animals) without feathers, fur etc: a bald patch on the dog's back.) uten hår/fjær/pels3) (bare or plain: a bald statement of the facts.) usmykket, enkel, utilslørt•- baldness- balding
- baldlyfrekk--------skalletadj. \/bɔːld\/1) skallet2) ( zoologi) med hvite fjær på hodet, med hvit pels på hodet3) ( om fjell e.l.) bar, naken4) ( overført) likefrem, åpen, skamløs, (som går) rett på sak5) ( overført) tørr, slett, platt6) ( om bildekk) blankslittbald as a coot flintskallet, fullstendig skalletgo bald bli skallet -
12 beck
bek Isubst. \/bek\/(dialekt, nordengelsk) (fjell)bekkIIsubst. \/bek\/vink, nikkbe at somebody's beck and call lyde noens minste vink -
13 ben
-
14 berg
-
15 cliff
klif(a high steep rock, especially one facing the sea.) fjellskrent, knaus, stup, klippeklippe--------skrentsubst. \/klɪf\/(fjell)skrent, knaus, klippe, stup -
16 climb
1. verb1) ((of a person etc) to go up or towards the top of (a mountain, wall, ladder etc): He climbed to the top of the hill; He climbed up the ladder; The child climbed the tree.) klatre, klyve, kravle opp(over)2) (to rise or ascend.) stige (opp), arbeide seg opp2. noun1) (an act of going up: a rapid climb to the top of his profession.) oppstigning, klatretur, (tinde)bestigning2) (a route or place to be climbed: The guide showed us the best climb.) klatrerute•- climberklatre--------oppstigningIsubst. \/klaɪm\/1) (fjell)klatring, klatretur, tindebestigning2) bratt sted3) klatrerute, avmerket rute (for fjellklatrere)4) (opp)stigningIIverb \/klaɪm\/1) klatre, klyve2) ( overført også) arbeide seg opp, arbeide seg frem3) gå i været, stige4) klatre opp på, klatre opp i, stige opp på, bestige, gå oppover, klatre oppover (om plante)be climbing the wall ( overført) gå på veggenclimb down klatre ned(over), klyve ned(over), gå ned(over)( overført) gi seg, kapitulere ro i land, hale i landclimb into ( om klær) ta på segclimb up klatre opp, klyve opp, gå opphave a mountain to climb ( overført) stå foran en (svært) vanskelig oppgave -
17 climber
1) (a person who climbs (mountains).) klatrer, fjellklatrer, tindebestiger2) (a climbing plant.)3) ((usually social climber) an ambitious person who tries to improve his/her social status.)subst. \/ˈklaɪmə\/1) (fjell)klatrer, tindebestiger2) ( botanikk) slyngplante, klatreplante3) (hverdagslig, også social climber) streber, statusjeger, oppkomling -
18 cloud-capped
adj. \/ˈklaʊdkæpt\/ eller cloud-capt( om fjell) med toppen omgitt av skyer -
19 col
-
20 cop
kop(a slang abbreviation of copper II.) purk, politi(konstabel)politimannIsubst. \/kɒp\/1) trådspole2) ( gammeldags) topp (spesielt av fjell)IIsubst. \/kɒp\/1) ( hverdagslig) snut, purk, politimann2) ( slang) anholdelse, arrestasjon3) ( slang) utbytte, byttecops and robbers ( lek) politi og røvereit's a fair cop ( slang) jeg gir meg! han\/hun ble tatt på fersk gjerningno great cop eller not much cop ikke mye å skryte av, ikke mye å rope hurra fora sweet cop en lett jobbIIIverb \/kɒp\/1) (slang, om forbryter) fakke, gripe, ta2) knabbe, rappe, lure seg til, lure til seg3) redde, sikre seg, vinne4) ( om noe iøynefallende) se påcop a feel (amer., slang) beføle, klå påcop a load ( slang) få en kjønnssykdomcop a plea (amer.) erkjenne seg skyldig i en mindre forseelse (for å unngå tiltale for en større)cop hold of sikre seg, kapre, tacop off with hoppe i høyet med, ha sex medcop out bli anholdt for en forbrytelse ikke oppfylle sine forpliktelser stikke av fra ansvar feile (amer.) erkjenne seg skyldig i en mindre forseelse (for å unngå tiltale for en større)cop something ( slang) sjekke noecop to akseptere, vedgå
См. также в других словарях:
Fjell fortress — ( no. Fjell festning) is located on the island of Sotra in the municipality of Fjell, Hordaland county, Norway. History The fortress was built by the German occupation forces during World War II. The construction works were commenced late summer… … Wikipedia
Fjell (Nordland) — Fjell Administration Pays Norvege !Norvège … Wikipédia en Français
fjell — s.n. (geol.) Gheţar de tip scandinav care ocupă o suprafaţă înaltă, ondulată, fără pantă. [pron. fiel. / < germ. Fjäll, cf. norv. fjell – munte]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN FJELL FIEL/ s. n. gheţar scandinav care ocupă o… … Dicționar Român
Fjell — vgl. ↑Fjäll … Das große Fremdwörterbuch
Fjell — Pour l’article homonyme, voir Fjell pour la montagne. Fjell Blason de Fjell … Wikipédia en Français
Fjell festning — Festung Fjell (Marine Küsten Batterie (MKB) Fjell) liegt auf der norwegischen Insel Sotra in der Kommune Fjell. Die Festung wurde von der deutschen Besatzungsmacht im Zweiten Weltkrieg errichtet. Hier wurde die Marineküstenbatterie 11/504… … Deutsch Wikipedia
Fjell (Norwegen) — Wappen Karte Basisdaten Regierungsbezirk: Hordaland … Deutsch Wikipedia
Fjell — Infobox Kommune name = Fjell idnumber = 1246 county = Hordaland landscape = Midhordland capital = Straume demonym = Fjellsoknar Fjellsokning language = Nynorsk munwebpage = www.fjell.kommune.no governor = Lars Lie (H) governor as of = 2007… … Wikipedia
Fjell-Lappland — Lage der Verwaltungsgemeinschaft Fjell Lappland Fjell Lappland (finn. Tunturi Lappi) ist der Name einer von sechs Verwaltungsgemeinschaften in der finnischen Landschaft Lappland. Sie umfasst den extrem dünn besiedelten Nordwesten Lapplands. Zur… … Deutsch Wikipedia
Fjell — Vikafjell, Norwegen Waldgrenze am Yllästunturi in Nordfinnland … Deutsch Wikipedia
Fjell — Fjẹll 〈m. 1〉 meist baumlose Hochfläche in Skandinavien; oV Fjäll [norweg.] * * * I Fjẹll [norwegisch] das, s/ e, Fjạ̈ll [schwedisch], frühere Schreibung Fjeld, die weiten, während der Eiszeiten glazial überformten Hochflächen Skandinaviens;… … Universal-Lexikon